55. Mało mi...

Coś sobie myślę ostatnio chyba za mało. Albo może prościej nie myślę wcale lub jeszcze inaczej - moje myśli są głupie, są bardzo głupie. Chyba zaczyna mi odbijać. Jeszcze jakieś trzy miesiące temu zarzekałam się, że już więcej razy nie będę się zakochiwać. No bo nie będę, ale zaczyna mi coś odbijać. Zaczynam coraz bardziej skupiać się na jednym facecie, a przecież miałam się nimi bawić, tak samo jak oni bawili i bawią się mną. Przez chwilę to nawet mi się udawało. A tu nagle jeden z nich zaczyna mi wywracać świat do góry nogami, tu nagle cieszę się, że napisał, że się odezwał. Tu nagle mam ochotę się z nim spotkać, tu nagle brakuje mi bliskości drugiej osoby. Nie wiem co się ze mną dzieje. Jeszcze chwila i zacznę być zazdrosna. Boje się, że znów po raz kolejny brną w chorą sytuację. Poza tym czasem mi Go tak bardzo przypomina... Jest tak samo dwa lata młodszy, mieszka tak samo daleko, a nawet i jeszcze dalej, jego pies wabi się tak samo jak Tamtego, ma mnóstwo znajomych z którymi uwielbia się spotykać, oni są priorytetem - tak samo jak u Tamtego... i tak samo jak Tamten "kiedyś" ma mnie odwiedzić. Kiedyś - najbardziej znienawidzone przeze mnie słowo. I zaczynam się przywiązywać, a wyjdzie jak zawsze... A widziałam go tylko dwa razy w życiu...

Mało mi, mało mi...Ciebie, Jego... Eee.
Nie mam ostatnio czasu. Studia, sesja i praca. Nie ogarniam. Ale będę się starała jakoś Was poodwiedzać!