42. I znów o rok starsza

Luty 2012.

Zasypiałam obok Niego i zasnąć nie mogłam, bo rozpraszało mnie to, że jest tak blisko. Że mnie dotyka, że słyszę jak oddycha. Śmieję się rozbawiona rozmowami pod nami, wtulając w Niego, a On mnie przytula i mówi, żebym już spała. I jest tak bezpiecznie.
Nie byliśmy sami, w moim pokoju były jeszcze cztery inne osoby. Wszystko było zabawne i spontaniczne. Jeden chłopak śpiący na krzesłach, dwie koleżanki z kolejnym na dolnym łóżku, ja na górnym z Nim. I świat mógłby się wtedy skończyć. Tak wspaniale zaczął się dzień moich urodzin. Zawsze mówiłam, że wystarczyłaby mi tylko jedna osoba do świętowania, żeby być szczęśliwym w tym dniu – ta jedna jedyna – ukochana twarz. I był. Pierwszy raz w życiu – Ktoś był.

I dlatego Te urodziny zakwalifikowałam do swoich najlepszych urodzin.

Dzień wcześniej pojechałam z Sąsiadką na mecz. Na mecz na którym miał grać. Nie wiedziałam gdzie to dokładnie jest, jak tam trafię, ale zrobiłam to, bo przecież tak bardzo chciał, żebym była... Na miejscu oczywiście musiał mnie zdenerwować, nie dość, że na początku mnie olał, to potem przesiedział cały mecz na ławce rezerwowych... I potem jeszcze przyszedł na moją imprezę urodzinową na samym końcu, najbardziej spóźniony, bo... Już nieważne.

Ale przecież przeszła mi złość, bo zrobił dla mnie tą najpiękniejszą laurkę, bo mnie pocałował, bo tak dobrze było zasypiać w jego ramionach... I na pożegnanie dostałam tego słodkiego buziaka, a myślałam, że wyjdzie speszony całą sytuacją.

W południe odprowadziłam Czarnowłosą na pociąg, wiał wiosenny wiatr, który wpadał we włosy i świeciło wysoko słońce, założyłam słuchawki do uszu i spacerowałam alejkami miasta, wracając do mieszkania. Byłam sama, ale cieszyłam się z chwil, które dane mi było przeżyć.

A dziś... Dziś nie ma przy mnie już tych ludzi. Dziś nie zrobię imprezy urodzinowej, mimo że bardziej wypadałoby bo w końcu mamy okrągłą sumkę. Dziś będzie szaro, buro i ponuro. Bo moi znajomi są gdzieś tam, rozsiani po całej Polsce, bo nie mają czasu, a ja nie chcę się narzucać. Bo już nic nie jest takie jak było kiedyś.

Miałam zamiar wybrać się do kina, spędzić ten dzień jakoś inaczej niż wszystkie inne, ale chyba jeszcze bardziej pogrążyłabym się w smutku, że jestem sama. I wiem, że moje myśli dziś będą tam gdzie być nie powinny. Nikt nie powinien obchodzić swoich urodzin samemu, ale czasem po prostu tak musi być.

O rok starsza, ale chyba dalej tak samo głupia Margo. Kto dziś pije, niech wypije za mój lepszy rozum! :D