21. Zemsta smakuje dobrze?

18 miesięcy temu.

Czy ja już wspominałam, że zemsta jest słodka? Otóż to! Jest słodka! Pod nieobecność mojej współlokatorki, a za pomocą Sąsiada, a potem i Sąsiadek zrobiłam -o tym razem to JA - małe przemeblowanie. Co by nie wydawało się jej, że tak jak postanowiła sama, tak będzie. Z przenoszeniem wszystkiego było śmiechu co niemiara, a na koniec zrobiliśmy skromną parapetówkę, którą oblewaliśmy jednym bezalkoholowym drinkiem w czwórkę.

Tymczasem całą sesję zaliczyłam śpiewająco, wszystko w pierwszym terminie bez ani jednej poprawki! Z tej też okazji postanowiłam zorganizować małą imprezę u mnie, tuż po przemeblowaniu, gdy współlokatorki już nie było. Zaprosiłam całą moją starą ekipę, nawet Pannę Najfajniejszą, co by nie było, że jestem ta zła. Chociaż dalej mnie denerwowała. Całą, oprócz Starosty. Bo Starosta od czasu gdy kogoś sobie znalazł się trochę pozmieniał i normalnie z nim porozmawiać nie można było, a przynajmniej my ze sobą praktycznie nie rozmawialiśmy.

Zatem przyszła Panna Ważna, Dziewczyna z grzyweczką, jej koleżanka, Koleżanka z ławki i Kolega od Serduszek. Chciałam jeszcze zaprosić Sąsiada, ale gdzieś mi znikł. Poza tym w tym dniu wprowadził się do niego znajomy, więc od tej pory miałam mieć dwóch sąsiadów.

A Kolega od Serduszek stał się takim naszym rodzynkiem, zastąpił miejsce Starosty. I jakoś też wtedy od Dziewczyny z grzyweczką dowiedziałam się przypadkowo, że zerwał ze swoją dziewczyną. Zaraz potem dodała, że pewnie i tak do siebie wrócą, bo już nie raz się rozstawali.

A ja nabrałam powietrza do ust i wypuściłam. Nie wiem skąd mi się to wzięło, ale pomyślałam wtedy, że fajniej by było jakby już do siebie nie wracali... Nie, żebym coś do niego. Tylko wtedy było tak miło gdy byłyśmy my i on, a przecież jakby znów był z nią to stałoby się tak jak z Starostą, nie miałby dla nas czasu, itd.

Impreza była tak udana, że bawiliśmy się przy otwartych drzwiach na łącznik, nikogo już nie było. Każdy pojechał na ferie, Sąsiad przepadł. Gadaliśmy o nim i o tym nowym, a tymczasem kiedy znalazłam się na korytarzu, doznałam szoku, kiedy nagle jego drzwi od pokoju otworzyły się i przed moimi oczami pojawił się nikt inny – tylko Sąsiad. Przeklęłam w myślach, po czym totalnie zaskoczona, zapytałam co on tam robił i jak się tam znalazł, kiedy ja cały czas na niego czatowałam, a jego nie było!

Ku chwale... Okazało się, że spał schlany i chyba nie słyszał nic na swój ani jego kolegi temat. Kolega od Serduszek wraz z Koleżanką z ławki władowali się do jego pokoju, gdzie panowały egipskie ciemności, ja za nimi. Nie chciał pić, ale go zmusili. A później... Później moi imprezowicze poszli do klubu, a ja zostałam umierająca – jedyne, czego pragnęłam to... Zasnąć! Nigdy więcej kolorowej żołądkowej!

A największy plus całej imprezy?

Panna Najfajniejsza obraziła się na Koleżanką z ławki za to, że ta do mnie przyszła! Ahahaha!

A co za tym idzie obraziła się na nas wszystkie, oprócz oczywiście Kolegi od Serduszek. Nie rozumiem, powinna się obrazić na wszystkich, w końcu mamy równouprawnienie. Śmiechu warte. Mnie to bawiło i byłam nawet ucieszona z takich obrotów sprawy. W jakiś sposób tak jakbym odzyskała Koleżankę z ławki, dziewczynie spadły klapki z oczów co do jej osoby. A jej osoba zaczęła nagle przyjaźnić się z osobami z grupy na które kiedyś wyzywała, a teraz to my byłyśmy te niedobre. Chodziły jakieś plotki o nas, coś tam powymyślała. No tak... Królowa wyobraźni, jak to pisałam na początku o niej. Głupiutka krowa. I znów poczułam się jak w przedszkolu...